นักอ่านหลายท่านอาจจะคุ้นกับบทสรุปที่ว่า สุนทรภู่เป็น “อาลักษณ์ขี้เมา” แต่หากได้อ่านอย่างมีวิจารณญาณก็จะได้คำตอบว่าท่านเป็นอาลักษณ์ขี้เมาหรือ “อาลักษณ์เจ้าจักรวาล”